traci moc na podstawie zarządzenia nr 6/2013
Zarządzenie Nr 14/2009
Rektora Uniwersytetu Humanistyczno – Przyrodniczego Jana Kochanowskiego w Kielcach
z dnia 27 marca 2009 roku
w sprawie funkcjonowania audytu wewnętrznego w Uczelni
Na podstawie art. 66 ust.1 i 2 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 164. poz.1365 z późn. zm.) oraz 49 ust.1 pkt 17 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 249, poz. 2104 z późn. zm.) zarządza się co następuje:
§ 1
1. Audyt wewnętrzny przeprowadzany jest na podstawie :
a) przepisów art. art. 53-57 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych,
b) przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 10 kwietnia 2008 r. w sprawie szczegółowego sposobu i trybu przeprowadzania audytu wewnętrznego (Dz. U. nr 66, poz. 406),
c) przepisów niniejszego zarządzenia.
2. Audytor wewnętrzny, realizuje swoje zadania kierując się przepisami prawa, zasadami i regułami postępowania, w tym zasadami etyki audytora wewnętrznego określonymi w Kodeksie Etyki Audytora Wewnętrznego w Jednostkach Sektora Finansów Publicznych (Załącznik do Komunikatu nr 16/2006 Ministra Finansów z dnia 18 lipca 2006 r.) oraz wymogami określonymi w Standardach audytu wewnętrznego w jednostkach sektora finansów publicznych opublikowanych w komunikacie Ministra Finansów z dnia 19 lutego 2009 r. (Dz. Urzędowy Min. Finansów z 2 marca 2009 r. nr 2 poz. 12), zwanych dalej Standardami.
Ogólne cele i zasady audytu wewnętrznego
§ 2
1. Audyt wewnętrzny jest działalnością niezależną i obiektywną, której celem jest przysporzenie jednostce wartości dodanej i usprawnienie jej funkcjonowania. Audyt wewnętrzny wspiera Uczelnię w realizacji jej zadań przez systematyczną ocenę kontroli zarządczej.
2. Audyt wewnętrzny obejmuje czynności o charakterze zapewniającym i doradczym.
3. Audyt wewnętrzny poprzez niezależną, rzetelną i obiektywną ocenę systemów zarządzania i kontroli funkcjonujących w Uczelni, dostarcza Rektorowi racjonalne zapewnienie, że systemy te działają prawidłowo (czynności zapewniające).
4. Audyt wewnętrzny, poprzez czynności doradcze, przyczynia się do usprawniania funkcjonowania Uczelni (czynności doradcze).
5. Podstawowe znaczenie mają czynności audytu wewnętrznego o charakterze zapewniającym. Działania o charakterze doradczym mogą być wykonywane, o ile ich cel i zakres nie naruszają zasady obiektywizmu i niezależności audytora wewnętrznego.
6. Rola audytu wewnętrznego polega na identyfikowaniu i oszacowaniu potencjalnego ryzyka, mogącego się pojawiać w ramach działalności jednostki oraz na badaniu i ocenianiu adekwatności, skuteczności i efektywności systemów kontroli wewnętrznej, mających na celu eliminowanie lub ograniczanie takiego ryzyka.
Pozycja audytu wewnętrznego
§ 3
1. Działalność audytu wewnętrznego jest niezależna organizacyjnie i merytorycznie od działalności operacyjnej Uczelni, systemów zarządzania i kontroli wewnętrznej ustanowionych w jednostce.
2. Audytor wewnętrzny podlega bezpośrednio rektorowi, który zapewnia organizacyjną odrębność wykonywania przez audytora zadań określonych w ustawie.
3. Audytor wewnętrzny jest niezależny w zakresie planowania pracy, przeprowadzania audytu wewnętrznego i składania sprawozdań.
Zakres działania audytu wewnętrznego
§ 4
1. Audyt wewnętrzny może objąć swoim zakresem wszystkie obszary działania Uczelni.
2. Zakres audytu wewnętrznego nie może być ograniczany. Rektor musi być niezwłocznie powiadamiany o wszelkich próbach ograniczania zakresu audytu.
3. Audytor wewnętrzny dysponuje pełną swobodą w zakresie identyfikacji obszarów ryzyka.
4. Czynności zapewniające audytu wewnętrznego obejmują obiektywną ocenę dowodów, dokonywaną przez audytorów wewnętrznych w celu dostarczenia niezależnej opinii lub wniosków w odniesieniu do Uczelni, operacji, funkcji, procesu, systemu lub innego zagadnienia. Czynności zapewniające obejmują w szczególności:
1) przegląd ustanowionych mechanizmów kontroli wewnętrznej oraz wiarygodności i rzetelności informacji operacyjnych, zarządczych i finansowych,
2) ocenę procedur i praktyki sporządzania, klasyfikowania i przedstawiania informacji finansowej,
3) ocenę przestrzegania przepisów prawa, regulacji wewnętrznych Uczelni oraz programów, strategii i standardów ustanowionych przez właściwe organy,
4) ocenę zabezpieczenia mienia Uczelni, ocenę efektywności i gospodarności wykorzystania zasobów Uczelni,
5) przegląd programów i projektów w celu ustalenia zgodności funkcjonowania jednostki z planowanymi wynikami i celami,
6) ocenę dostosowania działań Uczelni do przedstawionych wcześniej zaleceń audytu lub kontroli.
5. Zakres podmiotowy i przedmiotowy czynności zapewniających ustalany jest przez audytora wewnętrznego.
6. Czynności doradcze wykonywane są zwykle w odpowiedzi na konkretne zapotrzebowanie Rektora, bądź też z inicjatywy audytora wewnętrznego w uzgodnieniu z Rektorem. Celem przeprowadzenia czynności doradczych jest przysporzenie wartości oraz usprawnienie Uczelni operacji, funkcji, procesu, systemu lub innego zagadnienia. Czynności doradcze mogą obejmować:
1) formalne zadania doradcze, związane z realizacją zadań zaplanowanych i uzgodnionych z Rektorem,
2) nieformalne zadania doradcze, związane z udziałem audytora wewnętrznego w stałych zespołach/komisjach, zebraniach/naradach doraźnych, wymianie informacji, opiniowaniu projektowanych regulacji wewnętrznych,
3) specjalne zadania doradcze, związane z udziałem audytora wewnętrznego w zespołach/komisjach powołanych do realizacji konkretnych zadań/projektów,
4) pilne zadania doradcze, związane z udziałem audytora wewnętrznego w zespołach/komisjach powołanych w przypadku wystąpienia nadzwyczajnych wydarzeń/sytuacji.
7. Zakres podmiotowy i przedmiotowy czynności doradczych oraz ich forma uzgadniane są Rektorem.
8. Podczas realizacji czynności doradczych audytor wewnętrzny zobowiązany jest zachowywać obiektywizm i nie może przyjmować na siebie odpowiedzialności kierownictwa Uczelni.
9. Audytor wewnętrzny może, w szczególnych przypadkach i po uzgodnieniu z Rektorem przeprowadzać czynności, które będą zawierały w sobie zarówno elementy działalności zapewniającej jak i doradczej.
Prawa i obowiązki audytora wewnętrznego
§ 5
1. Audytor wewnętrzny:
1) jest uprawniony do przeprowadzania audytu wewnętrznego we wszystkich obszarach działalności Uczelni,
2) ma zagwarantowane prawo dostępu do wszelkich dokumentów i materiałów, do wszystkich pracowników oraz wszelkich innych źródeł informacji potrzebnych do przeprowadzenia audytu wewnętrznego, z zachowaniem przepisów o tajemnicy ustawowo chronionej,
3) ma zagwarantowane prawo dostępu do pomieszczeń jednostki z zachowaniem przepisów o tajemnicy ustawowo chronionej,
4) ma prawo żądać od kierowników i pracowników komórek organizacyjnych informacji oraz wyjaśnień w celu zapewnienia właściwego i efektywnego prowadzenia audytu wewnętrznego,
5) może z własnej inicjatywy składać wnioski, mające na celu usprawnienie funkcjonowania Uczelni,
6) nie jest odpowiedzialny za procesy zarządzania ryzykiem i procesy kontroli wewnętrznej w Uczelni, ale poprzez ustalenia i zalecenia poczynione w wyniku przeprowadzenia audytu wewnętrznego, wspomaga Rektora we właściwej realizacji tych procesów,
7) nie jest odpowiedzialny za wykrywanie przestępstw, ale powinien posiadać wiedzę pozwalającą mu zidentyfikować znamiona przestępstwa,
8) nie może przyjmować takich zadań lub uprawnień, które wchodzą w zakres zarządzania jednostką; nie może zgadzać się na wykonywanie czynności doradczych, pozwalających na obejście wymogów stosowanych w przypadku zadań zapewniających,
9) w zakresie wykonywania swoich zadań współpracuje z audytorami zewnętrznymi, a także z kontrolerami Najwyższej Izby Kontroli,
10) realizuje zadania z należytą starannością zawodową.
2. Jeżeli w trakcie przeprowadzania audytu audytor wewnętrzny dostrzeże znamiona czynów, które według jego oceny, kwalifikują się do wszczęcia postępowania w zakresie dyscypliny finansów publicznych, postępowania karnego lub postępowania w sprawie o przestępstwo skarbowe lub o wykroczenie skarbowe, wówczas ma obowiązek o tym fakcie zawiadomić Rektora i /lub organ nadzorujący działalność Uczelni.
3. Podstawą przeprowadzenia audytu wewnętrznego jest imienne upoważnienie do przeprowadzenia audytu, wydawane przez rektora.
Sprawozdawczość
§ 6
1. Audytor wewnętrzny sporządza sprawozdanie z przeprowadzenia audytu wewnętrznego, zwane dalej „sprawozdaniem”, w którym przedstawia w sposób jasny, rzetelny i zwięzły, ustalenia i zalecenia poczynione w trakcie audytu wewnętrznego.
2. Audytor wewnętrzny, przed zwołaniem narady zamykającej, może przekazać kierownikowi komórki, w której jest przeprowadzany audyt wewnętrzny, projekt sprawozdania.
3. Sposób i tryb przekazania sprawozdania określają odrębne przepisy.
4. Przynajmniej raz na kwartał audytor wewnętrzny przedstawia Rektorowi informację o stanie realizacji planu audytu oraz działań podejmowanych poza planem.
5. Audytor wewnętrzny, w terminie określonym w ustawie, przedstawia Rektorowi oraz, w przypadkach wymienionych w ustawie, Ministrowi Finansów, sprawozdanie z wykonania planu audytu.
§ 7
1. Audytor wewnętrzny jest odpowiedzialny za:
1) rzetelne i profesjonalne wykonanie zadań audytowych przewidzianych w planie audytu jak również zadań pozaplanowych,
2) poszerzanie umiejętności oraz kwalifikacji niezbędnych do realizacji celów i zadań audytu wewnętrznego,
3) opracowanie i realizowanie programu zapewnienia i poprawy jakości, który obejmuje wszystkie aspekty działalności audytu wewnętrznego,
4) opracowanie, na podstawie wyników analizy ryzyka, długoterminowego (strategicznego) planu audytu obejmującego wszystkie obszary działania Uczelni,
5) opracowanie rocznego (operacyjnego) planu audytu na podstawie wyników analizy ryzyka,
6) cykliczny przegląd regulacji wewnętrznych, określających działalność audytu wewnętrznego, a w razie potrzeby do aktualizacji zawartych w nich zapisów i uzgodnienia zmian z rektorem.
Relacje z Najwyższą Izbą Kontroli (NIK) i innymi instytucjami kontrolnymi
§ 8
1. Podczas planowania i wykonywania zadań audytowych, audytor wewnętrzny powinien brać pod uwagę, o ile jest to możliwe, plan czynności kontrolnych i sprawdzających, wykonywanych przez NIK i inne instytucje kontrolne tak, by uniknąć niepotrzebnego nakładania się kontroli i audytów.
2. Przy dokonywaniu analizy ryzyka audytor wewnętrzny powinien uwzględniać wyniki kontroli i sprawdzeń dokonanych przez NIK i inne instytucje kontrolne.
3. Audytor wewnętrzny powinien porozumiewać się z NIK i innymi instytucjami kontrolnymi za pośrednictwem lub w porozumieniu z rektorem.
4. Dokumentacja z przeprowadzania audytu wewnętrznego, w tym sprawozdania i notatki z czynności sprawdzających, powinny być udostępniane NIK i innym instytucjom kontrolnym za pośrednictwem rektora.
§ 9
Zarządzenie wchodzi w życie z dniem podpisania.
Dokumenty do pobrania:
Opublikował w BIP: | Wójcik Marcin |
Data opublikowania: | 2012-11-27 13:14:08 |
Data aktualizacji: | 2018-07-18 10:26:40 |
Liczba wyświetleń strony: 6387